W tym artykule omawiamy różne metody osuszania, które można stosować na budowach lub przy renowacji domów. Można to zrobić za pomocą różnych typów osuszaczy, nagrzewnic i wentylatorów, które Master może dostarczyć w jednym pakiecie do osuszania budynku.
Historycznie rzecz biorąc, prace budowlane w przeciętnym budynku trwały 6-9 miesięcy, a materiały budowlane zwykle wysychały dzięki naturalnej wentylacji przed ukończeniem budynku. Ale dziś prace budowlane przebiegają bardzo sprawnie i znacznie szybciej. Oznacza to, że osuszanie jest wymagane w celu usunięcia nadmiaru wody z różnych materiałów budowlanych, zanim budynek będzie mógł zostać zajęty.
Osuszanie to proces, który usuwa nadmiar wilgoci z powietrza, ponieważ pochłania wilgoć, która wyparowuje z materiałów budowlanych. Proces może być realizowany za pomocą ogrzewania i wentylacji, osuszania kondensacyjnego lub osuszania adsorpcyjnego. Ten artykuł przedstawia zalety i wady każdego z nich.
1. Ogrzewanie i wentylacja
Dzięki tej metodzie po prostu podnosisz temperaturę powietrza na terenie budowy, a następnie stosujesz intensywną wentylację. Wydajność jest bardzo zależna od warunków zewnętrznych. Ogólnie rzecz biorąc, im niższa temperatura zewnętrzna i im wyższa temperatura osuszanego pomieszczenia, tym metoda staje się skuteczniejsza. Dlatego najlepsze efekty można osiągnąć zimą.
Podczas osuszania wilgotnych ścian temperatura w pomieszczeniu nie powinna przekraczać 35°C. Wyższe temperatury mogą powodować nadmierny wzrost ciśnienia pary zawartej w ścianach, co z kolei prowadzi do pękania i niszczenia ścian. Brak odpowiedniej wentylacji (wymiany powietrza) podczas osuszania wilgotnych ścian tą metodą powoduje pochłanianie pary przez bardziej suche części ścian i sufitu. Należy również pamiętać, że ogrzewanie powietrza za pomocą grzejników gazowych ma odwrotny skutek, którego można by się spodziewać. Powodem jest to, że spalanie propanu-butanu wytwarza dwutlenek węgla i parę. Oznacza to, że wraz ze wzrostem temperatury powietrza rośnie również wilgotność powietrza!
Korzystanie z ogrzewania i wentylacji do osuszania placu budowy jest bardzo kosztowne. Wynika to głównie z niskiej skuteczności (wymagany czas osuszania jest długi) oraz z faktu, że najlepsze efekty uzyskuje się w wysokich temperaturach (wymaga to dużej mocy grzewczej).
Osuszanie przez wentylację i ogrzewanie:
1 – powietrze usuwane na zewnątrz; 2 – powietrze zasysane z zewnątrz; 3 – wentylator wyciągowy; 4 – grzałka; 5 – ogrzane powietrze
2. Osuszanie kondensacyjne
Osuszanie kondensacyjne to po prostu zasada usuwania wilgoci z powietrza poprzez schłodzenie go poniżej punktu rosy, gdzie następnie będzie się skraplać. Na tej zasadzie działają kondensacyjne osuszacze powietrza. Zawierają następujące elementy: wentylator wyciągowy, sprężarkę, wymienniki ciepła (skraplacz i parownik) oraz element rozprężny. Wentylator wyciągowy wymusza przepływ wilgotnego powietrza przez wymienniki ciepła. Temperatura parownika jest niższa od temperatury punktu rosy, co powoduje kondensację wilgoci z powietrza. Kondensat jest gromadzony w zbiorniku osuszacza lub odprowadzany do kanalizacji lub na zewnątrz poprzez drenaż. Po przejściu przez parownik schłodzone i osuszone powietrze przepływa przez skraplacz, gdzie jest ogrzewane. Dzięki temu poziom wilgotności względnej jeszcze się obniża. Teraz suche powietrze jest zawracane do pomieszczenia.
Temperatura powietrza wychodzącego z osuszacza jest o 3-8°C wyższa od temperatury powietrza, które do niego wchodzi. Wspomniany wzrost temperatury może spowodować szybsze odparowanie wody m.in. od mokrych ścian, co ułatwia osuszanie, zamiast stwarzać ryzyko uszkodzenia, jak to ma miejsce w przypadku metody ogrzewania i wentylacji.
Wydajność osuszaczy kondensacyjnych zależy od warunków pracy (temperatury i wilgotności) oraz specyfikacji zastosowanego osuszacza kondensacyjnego. Osuszacze kondensacyjne działają optymalnie, gdy temperatura i wilgotność względna są powyżej pewnego poziomu. I odwrotnie, oznacza to również, że wraz ze spadkiem zawartości wody spada wydajność tego typu maszyn. Generalnie osuszacze kondensacyjne nie nadają się do stosowania w temperaturach poniżej 0-5°C.
Osuszanie kondensacyjne jest zdecydowanie szybsze i mniej energochłonne niż suszenie poprzez ogrzewanie i wentylację przede wszystkim dzięki wyeliminowaniu wymiany powietrza zawartego w pomieszczeniu. Jest to preferowany i najskuteczniejszy sposób usuwania nadmiaru wilgoci z większości placów budowy.
Osuszanie kondensacyjne:
1 – wilgotne powietrze; 2 – filtr; 3 – parownik; 4 – tacka ociekowa; 5 – zbiornik kondensatu; 6 – osuszone i schłodzone powietrze; 7 – skraplacz; 8 – wentylator wyciągowy; 9 – osuszone i ogrzane powietrze
3. Osuszanie adsorpcyjne
Osuszanie adsorpcyjne to proces usuwania wilgoci z powietrza poprzez pochłanianie jej materiałami higroskopijnymi. Stosowane do tego osuszacze adsorpcyjne zawierają wirnik, jednostkę napędową, wentylatory wyciągowe, nagrzewnicę powietrza, filtr, obudowę i złączki.
Wirnik wykonany jest standardowo z odpowiednio wyprofilowanych blach aluminiowych (tworzących osiowe kapilary) z powierzchnią pokrytą substancją higroskopijną. Pomaga to zwiększyć obszar pochłaniania wilgoci i możliwości urządzenia. Osuszacz posiada sektor osuszania i sektor regeneracji. Podczas obracania wirnik powoduje, że wilgotny materiał higroskopijny przemieszcza się do sektora regeneracji, gdzie gorące powietrze przepływa przez wirnik, aby usunąć wilgoć, która jest następnie wysyłana na zewnątrz.
Kolejną cechą rotora jest jego wysoka trwałość, zmywalność, zdolność do samooczyszczania oraz zapobieganie rozwojowi bakterii. Ogromną zaletą tego typu osuszania jest możliwość osuszania powietrza bez chłodzenia oraz osuszania powietrza w temperaturach ujemnych. Ze względu na mnogość zalet tej metody znajduje szerokie zastosowanie w aplikacjach przemysłowych m.in. farmaceutycznym, spożywczym oraz w układach klimatyzacji, a rzadziej na placach budowy.
Osuszanie adsorpcyjne:
1 – filtr; 2 – wilgotne powietrze; 3 – wirnik; 4 – osuszone powietrze; 5 – wentylator wyciągowy; 6 – regeneracja powietrza; 7 – grzałka; 8 – gorące powietrze regeneracyjne; 9 – wilgotne powietrze regeneracyjne
